Poeti Serbi

Ho osato tradurre in italiano alcune delle più belle poesie scritte in lingua serba
(italiano e serbo-croato sono le mie lingue preferite, eccetto la lingua materna naturalmente).

Јован Дучић / Jovan Dučić
(1871-1943)
https://it.wikipedia.org/wiki/Jovan_Du%C4%8Di%C4%87



IL MIO AMORE

Tutta la mia anima è colma di te,
Come una foresta buia di un silenzio gelido,
Come l'abisso di mare di un'oscurità impenetrabile,
Come il movimento eterno del tempo invisibile.

E così infinita, e potente, e fatale,
Tu fluisci nel mio sangue. Donna o sogno?
Ma tutto è riempito dal tuo fiato,
Dappertutto tu sei presente, a tutto sei simultanea.

Quando le stelle biancheggiano, nel crepuscolo, sul prato,
Tu nasci in me, come il sole della notte,
E nel mio corpo tremi in solitudine,
Infiammata dal fuoco o ghiacciata dalla tristezza.

Sul tuo mare scuro della bellezza e del fato
Il mio essere intero non è che un tremito d'ombra:
O donna amata, più potente di me -
Tu scorri per le mie vene in tutti i tempi.

Come un cupo segreto giaci al fondo di me,
E la mia voce è l'eco del tuo silenzio.
Io non vedo dove sei, e tutte le lunghe ore
I miei occhi stanno ombreggiati da te.


МOJA ЉУБАВ

Сва је моја душа испуњена тобом,
Као тамна гора студеном тишином;
Као морско бездно непровидном тмином;
Као вечни покрет невидљивим добом.

И тако бескрајна, и силна, и кобна,
Течеш мојом крвљу. Жена или машта?
Али твога даха препуно је свашта,
Свугде си присутна, свему истодобна.

Кад побеле звезде, у сутон, над лугом,
Рађаш се у мени као сунце ноћи,
И у моме телу дрхтиш у самоћи,
Распаљена огњем или смрзла тугом.

На твом тамном мору лепоте и коби,
Цело моје биће то је трепет сене;
О љубљена жено, силнија од мене -
Ти струјиш кроз моје вене у све доби.

Као мрачна тајна лежиш у дну мене,
И мој глас је ехо твог ћутања.
Ја те Ни не видим где си, а све дуге сате
Од тебе су моје очи засењене.

***



CANZONE ALLA DONNA

Tu sei il mio momento ed il mio sogno,
E la mia parola brillante nel rumore,
Il mio passo ed il mio errore,
Tu sei bellezza tanto quanto sei mistero
e tu sei verità tanto quanto sei desiderio.

Rimani inaccessibile, muta e lontana,
Poichè un sogno di felicità è più grande della felicità.
Sii irritornabile, come la giovinezza,
Siano la tua ombra e la tua eco tutto ciò che si ricorda.

Il cuore ha la sua storia nella lacrima che versa,
L'amore ha il suo scopo in un grande dolore.
La verità è solo ciò che l'anima ha sognato.
Un bacio è l'incontro più bello nel mondo.

Della mia visione tu sei intera tessuta,
Il tuo manto di sole è filato del mio sogno.
Tu fosti il mio pensiero incantato,
Un simbolo di tutte le vanità, spezzante e gelato.

Ma tu non esisti, e non sei mai esistita,
Nata nel mio silenzio e nella mia tristezza,
Nel sole del mio cuore tu sola brillavi,
Poichè tutto ciò che amiamo abbiamo creato da solo.


ПЕСМА ЖЕНИ

Ти си мој тренутак, и мој сен, и сјајна
Моја реч у шуму; мој корак, и блудња;
Само си лепота колико си тајна;
И само истина колико си жудња.

Остај недостижна, нема и далека —
Јер је сан о срећи више него срећа.
Буди бесповратна, као младост; нека
Твоја сен и ехо буду све што сећа.

Срце има повест у сузи што лева;
У великом болу љубав своју мету;
Истина је само што душа проснева;
Пољубац је сусрет најлепши на свету.

Од мог привиђења ти си цела ткана,
Твој је плашт сунчани од мог сна испреден;
Ти беше мисао моја очарана;
Символ свих таштина поразан и леден,

А ти не постојиш нит си постојала;
Рођена у мојој тишини и чами,
На сунцу мог срца ти си само сјала:
Јер све што љубимо створили смо сами.